Hoewel Jaguar een tijdlang anders liet uitschijnen, komen de Britten nu tóch met een nieuwe Sportbrake-versie van de XF voor de pinnen.
Bij de presentatie van de XF Sportbrake gaf Jaguar grif toe dat het welles-nietesspelletje rond de breakvariant niet meer dan een afleidingsmanoeuvre was, een functionele designbreak figureerde immers van meet af aan op de planning. De Duitse Drie zomaar een vrijgeleide geven in het bij ons nog steeds populaire breaksegment kregen de Britten duidelijk niet over hun hart, klanten afsnoepen met een karaktervol alternatief (Volvo V90, anyone?) leek designchef Ian Callum en de zijnen dan ook een veel betere piste. Rond deze tijd betreedt de stijlvolle Brit de arena met opgeheven hoofd, wij gingen alvast eens na of hij ook mans genoeg is om de 5 Reeks Touring en consoorten ferme klappen te verkopen.
Goed begonnen
Met de basis van de XF Sportbrake zit het wel snor, veel beter alleszins dan bij de eerste XF Sportbrake uit 2013 het geval was. Die rustte namelijk nog op de verouderde fundamenten van wijlen de S-Type, deze nieuweling doet het gelukkig met het volledig uit aluminium opgetrokken iQ[AI]-platform van de XE, XF berline en F-Pace. Tel daar nog de nieuwe (en eveneens uit aluminium vervaardigde) Ingenium-motorenfamilie bij, en je hebt de juiste ingrediënten voor een comfortabele, doch met sportiviteit doorspekte rijbeleving. Vergis je niet: het veelvuldig gebruik van aluminium maakt van deze XF Sportbrake nog geen pluimgewicht. Ondanks een afslankkuur van circa 170 kilogram zet de Brit nog steeds zo’n 1,8 ton op de bascule, gelukkig zijn er nog de dubbele driehoeken voor- en een standaard zelfregelende luchtvering achteraan om de rijdynamische meubelen te redden. Op dat vlak hoeft de Jag dan ook niet onder te doen voor wat München en Stuttgart vandaag serveren, een elektromechanische stuurbekrachtiging met de juiste consistentie en een perfecte gewichtsverdeling maken dat je met deze XF behoorlijk wat stuurplezier kan beleven van zodra het asfalt aan het keren gaat. Niet doen als je koffer geladen is met verfpotten, trouwens.
Interne keuken
Je zou het niet zeggen als je zijn langgerekte, sportieve snit bekijkt, maar de Sportbrake-variant van de XF hoort in eerste instantie nog steeds een polyvalente lastezel te zijn. Onder de shooting brake-achtige look schuilt daarom nog steeds een bijzonder handig verpakt interieur, de knappe koppen in Oxford hebben zelfs een manier gevonden om een perfect vlakke laadvloer te creëren wanneer je de in drie delen gesplitste, achterste zitrij (via een simpele hendel in de kofferwand) naar beneden klapt. In dat geval raak je in de XF Sportbrake tot 1.700 liter aan volume kwijt, daar waar het stouwvolume in een normale configuratie nog steeds een schappelijke 565 liter bedraagt. Cijfers waarmee de Brit zonder veel schroom naast eerdergenoemde concurrenten mag gaan staan, al blijft de Mercedes E-Klasse break met z’n volume van 1.820 liter de onbetwiste laadkampioen.
Gebarentaal
Het interieur van de XF Sportbrake vertoont heel wat gelijkenissen met dat van de berline… en daar is op zich natuurlijk niets mis mee. De combinatie van hoogwaardige materialen, een bijdetijds infotainmentsysteem met Audi Virtual Cockpit-allures, opvallende gimmicks (zoals de draaiknop annex versnellingspook) en smaakvolle kleurencombo’s maakt dat het aangenaam toeven is aan boord van de XF Sportbrake, zeker wanneer je het maar liefst 1,6 vierkante meter grote panoramadak hebt aangevinkt. Nog een gimmick: de zonneluifel laat zich tegenwoordig bedienen via gebaren. “Wat BMW kan, kunnen wij ook”, maar een echte meerwaarde? Neen, die hebben ze ook bij Jaguar niet gevonden. Wel handig is de nieuwe Activity Key, een waterdichte polsband die je chique autosleutel vervangt wanneer je natte, sportieve of andere gekke buitenactiviteiten gepland hebt.
Het ruimteaanbod tot slot valt meer dan behoorlijk te noemen, zowel voor- als achteraan hadden we geen moeite om een comfortabele zithouding aan te nemen en zelfs onze benen werd aardig wat bewegingsvrijheid gegund. We stippen het toch graag even aan, zeker voor een auto die een dot korter is geworden dan zijn voorganger (jaja, die bestaan ook nog).
Vier of zes cilinders?
Het gamma van de Jaguar XF Sportbrake trapt af met een achterwielaangedreven 2 liter-diesel van 163 pk in combinatie met een handgeschakelde versnellingsbak, goed voor een CO2-cijfer van 118 g/km. Die gedroomde fleetmotorisatie was helaas niet beschikbaar tijdens onze eerste kennismaking op Portugese bodem, daarom gingen we op pad met de 25D-topdiesel met 240 paarden. Hoewel de typebenaming anders doet vermoeden, gaat het wel degelijk om dezelfde krachtbron, zij het met dubbele turbo en vierwielaandrijving. Onder vollast kan de Ingenium-motor zijn ware viercilinderafkomst niet verbergen, maar voor het overige acteert de topdiesel op V6-niveau. Met dank aan de 500 beschikbare Newtonmeters, die al vanaf 1.500 draaimomenten paraat staan, en de uitstekende achttrapsautomaat van ZF-makelij, die het karakter van de Ingenium-motor als gegoten zit. Wil je liever the real stuff, dan kan je opteren voor een 3 liter-V6 dieselmotor met 300 paarden en 700 Nm, steeds in combinatie met de ZF-automaat en achterwielaandrijving. En geloof ons, met zijn romige karakter en indrukwekkende vermogensafgifte zou je echt niet zeggen dat het om een oudgediende uit de PSA-stal gaat…
Conclusie
Jaguar is duidelijk niet over één nacht ijs gegaan bij de ontwikkeling van zijn XF Sportbrake. Het resultaat is een volwaardige opponent voor de gevestigde waarden in het genre, al verraden enkele technologische details dat de Britten niet over dezelfde budgetten beschikken als hun Duitse rivalen. Met een prijskaartje vanaf 43.290 euro moet de stijlvolle Jag niettemin in staat zijn om een deel van het premiumcliënteel aan het twijfelen te brengen…
#Tests
