Net zoals u heb ik de afgelopen maanden gezien hoe de bedrijfswagen plots in het middelpunt van de belangstelling stond. Het is nu eenmaal een politiek thema waar je garen kan van spinnen zo net voor de verkiezingen. Opvallend veel jaloerse commentaren van zij die er geen hebben. Jammer genoeg is dat een beetje de norm geworden in onze maatschappij. Kijken naar wat een ander heeft en dan van leer trekken omdat je het zelf niet hebt. Nuance is daarbij niet nodig. “De bedrijfswagen wordt gesubsidieerd en daar betaal ik mee voor terwijl ik er zelf geen heb!” Die insteek. Aangevallen personen zwijgen, ondergaan het of reageren creatief zoals met de Facebookpagina “Blijf van mijn bedrijfswagen!” waarbij ik oproep om deze massaal te liken en te delen …
Ingaan tegen de stroom wordt meteen gecatalogeerd als bescherming van het eigen voorrecht of lobbywerk. Als we die weg opgaan, dan is het einde zoek. Ik kan gemakkelijk een lange lijst van voordelen opnoemen die met belastingsgeld betaald worden. Moet ik jaloers zijn op iemand die subsidies gekregen heeft voor zijn zonnepanelen of gun ik het hem? Of als een ticket voor de trein betaalbaar blijft omdat de belastingbetaler 80% voor zijn rekening neemt. Afvoeren maar, omdat ik zelden de trein neem? In alle gevallen denk ik hetzelfde: good for you! Om de eenvoudige reden dat je alleen maar ongelukkig wordt als de maatstaf in je leven is wat een ander meer heeft dan jou. Er is altijd wel iemand met meer geld, meer succes, een groter huis of een mooiere wagen. Wellicht hebben ze daar hard voor gewerkt of een uitstekend businessidee gehad. Niets mis mee. De kracht van een sterke economie en welvarende maatschappij ligt in positivisme en mensen die vooruit willen. En ja, er zijn zwakkeren in de maatschappij die het moeilijk hebben. En die mogen steunen op de schouders van de sterkeren. Maar laat die sterke schouders dan ook hun ding doen en wees niet jaloers.
De kracht van een sterke economie en welvarende maatschappij ligt in positivisme en mensen die vooruit willen
Economist en auteur Geert Noels verwoordde het als volgt met deze twee tweets:
“Salariswagen vooral bij 10% hoogste inkomens => afgunst. 10% hoogste inkomens betalen 50% vd inkomstenbelastingen => bewondering?”
“Eigenaars v bedrijfswagens hebben geen vakbond en kunnen land niet lamleggen, ze werken hard en betalen belastingen. Wat meer respect mag.”
Ik kan mij daar alleen maar bij aansluiten. Stel je een maatschappij voor zonder jaloerse mensen en de wereld zou er toch veel mooier uit zien … Jaloezie is dan ook de meest nutteloze en contraproductieve emotie die bestaat. Je wordt er zelf niet gelukkig van en helpt er ook niemand mee vooruit.
Volg ons ook op LinkedIn
#Auto