De meeste EV-rijders zijn overtuigde apostelen van hun elektrische geloof. Maar toch kunnen ze niet ontkennen dat hun groene mobiliteit niet altijd over rozen gaat. Een goede graadmeter over hun dagelijkse besognes is de Facebook-pagina van EV Belgium. We gingen grasduinen in de topics die regelmatig voor ergernis zorgen.
- 1. Gebrekkige publieke laadinfrastructuur
Iedere EV-rijder die dat kan, zal altijd thuis of op het werk laden. Maar soms kan je niet anders dan in te pluggen aan een publieke laadpaal. En aan de commentaren te lezen, schort er in België toch nog wat op dat vlak. Veel EV-rijders melden laadpalen die defect zijn. Bovendien is directe assistentie blijkbaar momenteel nog geen gemeengoed bij de uitbaters van publieke laadinfrastructuur. Zelf heb ik ooit op een snelwegparking in Drongen vastgestaan omdat ik de laadkabel niet meer kon uittrekken. Dat de laadpaal het niet deed, was na drie kwartier het minste van mijn zorgen. Dat ik niemand kon bereiken om mij te helpen, des te meer. Vandaag zijn er nog altijd relatief weinig elektrische auto’s op de weg. Wanneer er de komende jaren steeds meer bijkomen, zijn defecte laadpalen en een slechte (of onbestaande) service zaken die echt niet kunnen.
- 2. Laadpassen die niet werken
De markt van laadinfrastructuur is organisch gegroeid. Aanbieders van laadinfrastructuur hebben allemaal hun eigen laadpas, laadapp of laadkaart in het leven geroepen. Pas achteraf zijn de verschillende partijen beginnen samenwerken. Hoewel roaming ondertussen de norm is (je gebruikt je laadkaart/laadpas op het netwerk van een andere aanbieder), zijn er toch nog veel meldingen over laadkaarten die niet werken. Bovendien gaan blijkbaar niet alle problemen over roaming. Soms werken laadkaarten niet door technische defecten.
- 3. Wat kost dat nu om te laden?
Een prijs zoals aan de brandstofpomp, dat bestaat niet bij publieke laadpalen. Je kan er meestal wel achter komen via apps zoals Plugshare, maar je kan moeilijk beweren dat er sprake is van een transparante prijs bij publiek laden. Je moet je dus al behoorlijk gaan verdiepen in de prijzen en kortingen die de verschillende aanbieders in de markt zetten. Vooral bij snelladers zijn er grote verschillen tussen de volle prijs en aangepaste tarieven allerhande. EV Belgium werkt samen met de overheid wel aan een regelgevend kader zodat er meer transparantie komt in de markt. Wellicht zal dat nog altijd via een app moeten. Niet alle laadpalen beschikken immers over een display waarop de prijs kan vermeld worden.
- 4. Laadfiles
Nog niet zo lang geleden stonden veel laadpalen er werkloos bij. Daar komt nu snel verandering in. Veel EV-rijders melden dat ze in een laadfile staan wanneer ze op reis zijn in het buitenland. En zelfs bij snelladers kan de wachttijd dan behoorlijk oplopen.
- 5. Laadetiquette (en het gebrek eraan)
Een grote ergernis bij EV-rijders blijkt het gebrek aan “laadetiquette” te zijn. EV-rijders die hun wagen uren (of zelfs dagen) op een laadplek laten staan terwijl hij al volgeladen is. Sommigen maken het nog bonter en pluggen zelfs niet in. Dat dit “misbruik” zomaar kan, heeft ook te maken met het feit dat er geen sluitende nationale wetgeving is om dit tegen te gaan. Zo lezen we op de website van politie.be dit: “Elektrische voertuigen die parkeren op een parkeerplaats voor elektrische voertuigen, maar ondertussen niet opladen, begaan geen overtreding, tenzij er een apart onderbord stelt dat je er enkel mag geparkeerd staan terwijl je effectief laadt (al dan niet met een tijdsbeperking, bv. maximum 3 uur).”
In sommige steden en gemeenten is er inderdaad een specifieke verordening waardoor er een GAS-boete van 58 euro kan uitgeschreven worden. Andere gemeenten zijn nog creatiever in het tegengaan van “laadpaalklevers”. In Oostende mag je bijvoorbeeld maar 2 uur opladen, daar hangen aparte bordjes aan de oplaadpaal. In andere zones moet je dan weer je parkeerschijf zetten.
Tenslotte zijn er ook nog de bestuurders van een auto met een verbrandingsmotor die klakkeloos hun voertuig parkeren op een laadplek. Dat is sowieso een eerstegraadsovertreding die je 58 euro kost. Dit geldt vanzelfsprekend niet voor plug-in hybrides, die worden door de wegcode ook beschouwd als een elektrisch voertuig.
- 6. Gratis (maar niet lang meer?)
Steeds meer winkels en grotere warenhuisketens investeren in gratis laadinfrastructuur voor hun klanten die met een EV-rijden. De voorwaarde is wel dat je ondertussen daadwerkelijk je inkopen doet bij hen. En in de praktijk blijkt dit niet altijd het geval te zijn. Bestuurders die doodgemoedereerd een boek zitten te lezen terwijl ze gratis hun EV volpompen, het lijkt stilaan een trend te worden. Zelfs taxibedrijven laten zich in deze niet onbetuigd.
Wellicht zijn de winkel(ketens) in deze een beetje te naïef geweest. Een klantenkaart of app waarmee je alleen kan laden tijdens je shopping, kan een oplossing zijn. Maar om dat retrofit te installeren op reeds bestaande laadpalen, is dan weer geen evidentie. Dus een tip voor handelszaken die de investering nog gaan doen: denk hier eerst over na. Een andere mogelijkheid is klanten te laten betalen om te laden, bijvoorbeeld aan een voordelig tarief.
- 7. Die verdomde plug-in hybrides
Hoewel ze evenveel recht hebben om te laden als battery electric vehicles, blijken plug-in hybrides een doorn in het oog van veel “echte” EV-rijders. Hun redenering: ze kunnen altijd verder met brandstof en wij niet. Dat klopt maar het is een onverdraagzaamheid die misschien net iets te ver gaan. Want wanneer bestuurders van een plug-in voertuig niet laden, krijgen ze weer de kritiek dat ze alleen met een plug-in rijden omwille van fiscale redenen. Iedere elektrisch gereden kilometer is beter voor het klimaat en het milieu, en plug-in hybrides levereren daarin ook hun bijdrage.
#Auto