Bij Open VLD stelt men zich vooral veel vragen rond de haalbaarheid van een mobiliteitsbudget. In de eerste plaats over de berekening op basis van het leasingbudget. Wat zijn de parameters om dit te berekenen? Men haalt – overigens terecht – aan dat een werknemer de keuze heeft uit heel veel merken, modellen en opties. Het is dus onmogelijk om vandaag te zeggen met welke auto hij in de toekomst zal rijden en hoeveel dat budget zal bedragen.
Met andere woorden: hoe bepaal je de grootte van een mobiliteitsbudget als je voornaamste vergelijkingspunt een variabele is? En daarbij gaat men nog uit van de veronderstelling dat alle wagens via operationele leasing worden geleased. Wat niet het geval is in de praktijk. Er is ook financiële leasing, waarbij onderhoudskosten en verzekering bijvoorbeeld niet inbegrepen zijn. Om nog te zwijgen van aankoop en renting.
Kortom: Open VLD ziet een mobiliteitsbudget niet zitten omdat het in de praktijk niet mogelijk is om de grootte ervan te berekenen. Voorts is Open VLD zeker niet te vinden voor een uniform mobiliteitsbudget dat wordt bepaald door de overheid. Het wordt omschreven als “communistisch” en zou volgens de liberale partij de concurrentie in de arbeidsmarkt verstoren.
Voordelen in natura voor concurrentiekracht
Open VLD is geen fan van meer belastingen op bedrijfswagen omdat dit maar één facet is van de verloning van een werknemer. En het grootste facet zou het loon moeten zijn, terwijl we allemaal weten dat de hoge lasten op lonen net de populariteit van de bedrijfswagen verklaren.
Daarom blijft Open VLD achter de politiek van voordelen in natura staan om de concurrentiepositie van onze bedrijven hoog te houden. Bovendien stelt men zich de vraag wat er in de plaats komt als de bedrijfswagen zwaarder belast wordt.
Slimme kilometerheffing
Als het van de Open VLD afhangt, komt er zeker een slimme kilometerheffing op basis van tijd en plaats en eventueel het type voertuig. Wat met dit laatste bedoeld wordt, is niet helemaal duidelijk. Het zou kunnen gaan om een aangepast tarief voor elektrische voertuigen. Iets waar Open VLD zijn schouders wel wil onder zetten, want een vergroening van het wagenpark staat op het prioriteitenlijstje van de partij. Het wil dan ook snel meer laadpalen.
NMBS: betere dienstverlening, minder mensen
Toch nog een belangrijke voorwaarde: er moet snel werk gemaakt worden van betere alternatieven voor de auto. De NMBS krijgt daarbij een veeg uit de pan: een betere dienstverlening moet mogelijk zijn met minder mensen, luidt het bij Open VLD.
De opbrengsten van de kilometerheffing moeten terug geïnvesteerd worden in de ruime context van mobiliteit: infrastructuur, openbaar vervoer, … Dat zou volgens de liberalen wel betekenen dat alle opbrengensten dan naar de gewesten gaan, waardoor de federale overheid inkomsten misloopt. Dat is al een bom van formaat onder de kilometerheffing.
Contradicties
Dat de Open VLD zich achter het voorstel van cash-for-car heeft geschaard, mag geen verrassing zijn, gezien de aversie voor het mobiliteitsbudget. Merkwaardig is wel dat hier plots wel met getallen tussen de 200 en 400 euro wordt getoverd. Klinkt communistisch, niet?
En hoe men dit alles budgettair gaat laten kloppen, daar rept men bij de Open VLD met geen woord over. Maar u zal in deze reeks artikelen merken dat alle partijen in dit bedje ziek zijn.
Last but lot least, Vicepremier Alexander De Croo zegt in een interview met de VRT zonder verpinken dat met deze cash-for-car minder wagens op de weg zullen komen. Want mensen zullen dat geld gebruiken om zich alternatief te verplaatsen. Nee, beste Alexander, dat is de bedoeling van een mobiliteitsbudget. Met extra cash gaan de mensen naar de winkel … of kopen ze een tweedehandse auto die haaks staat op de vergroening die de partij zogezegd wil stimuleren.
#Business Driver #Fleet Management #Mobiliteit
