Paul de Gheldere, CEO van NETikA en FLEET Mobility Manager of the Year 2018, stuurde een open brief naar verschillende ministers waarin hij uitlegt hoe bedrijfsdaken op industrieterreinen kunnen bijdragen aan de grootschalige elektrificatie van het wagenpark van bedrijven.
Geachte Mijnheer de Minister,
Graag zou ik het idee dat volgt met u delen.
Toen auto’s minder CO2 gingen uitstoten en milieuvriendelijker werden, bestempelde de regering een groot deel ervan als “valse hybride plug-ins”, waarbij er werd op gewezen dat de accu’s niet krachtig genoeg waren in verhouding tot het gewicht van de auto. Zo wilde men de bestuurders van dure auto’s treffen die hun hybride plug-in niet herlaadden, maar uiteindelijk strafte men zo een hele reeks van kleine en middelgrote ecologische auto’s. Om die reden heb ik in oktober 2017 al tevergeefs een schrijven gericht aan de regering om een oplossing voor te stellen.
Bij NETiKA werden onze 35 BMW 225xe geviseerd. Na 2 jaar gebruik tonen de cijfers nochtans aan dat onze auto’s elke dag gemiddeld (zomer/winter) 26 reële kilometers volledig elektrisch hebben afgelegd, en dat 28% van de km werden afgelegd op zonne-energie.
Samengevat komt dat erop neer dat wij 28% minder CO2 hebben uitgestoten dan een andere autovloot van dezelfde omvang …
We kunnen veel beter doen, gemakkelijk zelfs, als we de kaart van de ondernemingen trekken …
Vooraf herhaal ik even:
- een elektrische auto is een echte troef voor de lucht die onze kinderen in stedelijk gebied inademen;
- idealiter is deze elektriciteit afkomstig van een hernieuwbare bron, en fotovoltaïsche cellen hebben daarin hun waarde al bewezen;
- fotovoltaïsche energieproductie thuis volstaat niet om de auto te herladen nadat men is thuisgekomen (de zonnepanelen produceren ‘s avonds immers geen elektriciteit meer);
- herladen tijdens de nacht belast nog meer de stroomverbruikspiek ‘s avonds, waarvoor de elektriciteitsproducenten ons waarschuwen;
- het kan niet genoeg worden gezegd: onze “oude” elektriciteitsnetten (bekabeling in de gemeenten) kunnen niet voldoen aan de groeiende privévraag om elektrische auto’s te herladen. Heel wat nieuwe kopers zullen hun auto thuis niet kunnen herladen;
- het afstappen van verwarming op stookolie moedigt de overschakeling op warmtepompen aan. Dat maakt het probleem van het niet kunnen voldoen aan de toenemende vraag, vooral ‘s avonds, alleen maar erger.
Bij NETiKA hebben wij geïnvesteerd in een fotovoltaïsche installatie van 440 panelen (+/- 120.000 €), die de volledige 1.500 m2 dak bij ons bestrijken en een piekvermogen van +/- 120 kW leveren, wat voldoende is voor onze 40 PHEV+EV auto’s en een deel van de activiteit gedurende 9 maanden van het jaar. Omdat dit een besparing van 13.000 € aan elektriciteit per jaar oplevert, wordt de installatie afgeschreven in maximaal 9 jaar, terwijl de zonnepanelen een levensduur van 25 jaar hebben.
Op basis van deze vaststelling heb ik mij afgevraagd waarom wij een alleenstaand geval bleven.
Aangezien is aangetoond dat “herlaadbare auto’s + zonnepanelen” complementair is, waarom dit niet veralgemenen?
Om het idee van een ruime toepassing te valideren, hebben wij een simulatie gedaan op grotere schaal: de stad Waver.
In de 3 industriezones telden wij 271 gebouwen met in totaal 562.000 m2 +/- platte daken (= 56 hectare!!).
Wij zijn dan uitgegaan van de volgende hypotheses:
- Als twee op drie gebouwen (66%) zouden worden bedekt …;
- met gebruik van 80% van de oppervlakte van elk dak;
- met gebruik van slechts 75% van de voor het herladen geproduceerde elektriciteit;
- en met slechts 5 dagen op 7 laden.
Na invoering van deze cijfers in Excel blijkt uit de berekening dat wij in Waver 3.785 elektrische auto’s voor gemiddeld 100 km zouden kunnen herladen. Dit dekt meer dan de dagelijkse behoeften, aangezien de gemiddelde afgelegde afstand rond 60 km/dag/persoon ligt.
Er wordt te weinig rekening mee gehouden dat herladen op de werkplek ideaal is, aangezien:
- 90% van het personeel er de hele dag blijft;
- de auto’s er 8 uur op rij stilstaan op een grote parking en klaar zijn om herladen te worden;
- dit is op het moment dat de lichthelderheid het hoogst is;
- de daken zijn er leeg (onbenut);
- vaak zijn ze plat en schaduwvrij;
- zodat er zonnepanelen met een optimale oriëntering kunnen worden geplaatst;
- zonder enige hinder (ook niet visueel) …
Ondernemingen in industriezones zijn dus een «zegen» om de Belgische fotovoltaïsche productie een boost te geven en de avondlijke stroomverbruikspieken te verminderen.
Concreet ziet u hier hoe dit gemakkelijk kan worden beheerd, bijvoorbeeld met NEOFLEET:
Ieder personeelslid parkeert zijn auto bij een van de vele niet intelligente/goedkope laadpalen (bv.: Powerdale Nexxtender Cluster). Hij deelt zijn energiebehoefte en zijn vertrekuur mee via zijn smartphone (of op een tablet aan de receptie). Het systeem plant dan zijn laadtijd, rekening houdend met de energiebehoefte van de beroepsactiviteit, het aan de meter beschikbare vermogen en de verwachte zonne-energie. Het zorgt ervoor dat iedereen zijn herlaadbeurt krijgt.
Als er geen laadpaal beschikbaar is, wordt toch rekening gehouden met zijn aanvraag. Er wordt dan een beurtrol van de bestuurders aan de laadpalen georganiseerd en meegedeeld aan iedere betrokkene.
NEOFLEET zal ook automatisch gegevens van de privé uitgevoerde herlaadbeurten krijgen en deze terugbetalen aan de bestuurders (zonder veel papierwerk).
Het volgt ook het verbruik van fossiele brandstoffen op (van alle auto’s, alle brandstoffen samen). Zo kent men de echte operationele kostprijs van de auto’s, en wordt de werknemer aangezet tot het naleven van ECO rijvoorschriften (opgenomen in voorbeelden in de CAR POLICY).
België kan uitgroeien tot een voorbeeld op Europese schaal, als het ondernemingen aanmoedigt om zich uit te rusten met een fotovoltaïsche installatie + laadpalen, en hun werknemers te voorzien van herlaadbare auto’s (hybride plug-in of elektrisch).
Ook moet erop worden gewezen dat deze ondernemingen de drijvende kracht achter ons BBP zijn en dat de in de stad aangemoedigde ECOMOBILITEIT niet erg flexibel is. Het gewone « openbaar vervoer » faalt er, zodat werknemers er met hun auto naartoe moeten. Als men dus wil vermijden dat ze hun nieuwe elektrische auto ‘s avonds thuis herladen, ligt de oplossing voor de hand …
Tot besluit, in een tijd waarin bedrijfswagens steeds meer met de vinger worden gewezen, wens ik de aandacht te vestigen op het ecologische geschenk dat de duizenden hectare dak in onze industriezones betekenen voor het laden van honderdduizenden minder vervuilende auto’s.
Zou het niet goed zijn hen daartoe aan te sporen?
De volgende stap zal dan zijn dat de op de werkplek geladen auto wordt gebruikt als “mobiele accu” die het overschot aan zonne-energie kan opslaan om ‘s avonds te gebruiken voor de gezinsbehoeften (Vehicule to Grid). Dat zal het probleem verminderen van de pieken van het privéverbruik, het doembeeld dat gekoppeld wordt aan de opkomst van de elektrische auto’s (die ons massaal zullen worden aangeboden vanaf 2020…).
We kunnen ons goed voorstellen dat dit niet meteen in goede aarde zal vallen bij de elektriciteitsintercommunales, maar zoals de jongeren in onze straten onlangs zeiden: we moeten kiezen tussen de bescherming van het milieu en de financiële belangen van sommigen…
BEHEREN is ANTICIPEREN … op de sterke groei van de vraag naar elektriciteit.
#Auto #Fleet Management