We vonden de Nissan Juke altijd een fijn sturende crossover. Al was hij wat krap achteraan en vooral: je had bitterweinig keuze onder de motorkap. Enkel een éénliter driecilinder van 114 pk was voorhanden. Een hybride aandrijflijn moet dan ook voor de nodige diversificatie zorgen.
De nieuwe Nissan Juke hybride herkennen, is geen zware opgave. Niet alleen krijg je de gebruikelijke hoeveelheid “hybrid” badges, de Juke krijgt ook een unieke blauwe kleur in de catalogus (maar is uiteraard ook in andere tinten beschikbaar), eigen velgen en lichtjes herwerkte voorkant, met een iets anders gevormde bumper en vooral een grote, zwarte strip net boven de grille. Inderdaad, de Juke kreeg een zwarte band in het hybriderijden. Dat is trouwens de nieuwe aanduiding van Nissan om geëlektrificeerde wagens aan te duiden. Hoe “elektrischer” de wagen is, hoe groter het zwarte vlak op de voorkant. Daarom heeft de Ariya, Nissans nieuwe 100% elektrische SUV, bijvoorbeeld een geheel zwarte voorkant.
Aangezien het aantal soorten hybrides ondertussen al bijna het aantal exen van Mick Jagger overstijgt, beginnen we best bij het begin: Nissan is van plan om de plug-in hybrides aan zich voorbij te laten gaan en zet voor deze Juke in op de zogenaamde zelfopladende hybride. Eentje die een pak krachtiger is dan zijn broertje zonder elektrische hulp: het systeemvermogen komt op 142 pk, 25% meer dan voorheen, en de 0-100 km/u tijd zakt naar een al vrij acceptabele 10,2 seconden. Bovendien zou zijn verbruik volgens de ingenieurs van het merk zo’n 20% lager liggen. Of hoe less is more en more is less ineens hand in hand gaan. Kan u nog volgen?
Ook merkelijk beter dan in de Juke met gewone brandstofmotor is de versnellingsbak. Deze werkt zonder koppeling en heeft twee versnellingen voor de elektrische en vier versnellingen voor de verbrandingsmotor. Het resultaat? Zijdezachte schakelmomenten en wissels tussen elektromotor (elektrisch tot 55 km/u) en verbrandingsmotor… en vooral: geen CVT-klanken, het is wel eens anders geweest bij Japanse hybrides.
Een hap uit de koffer
Hebben we dan enkel goed nieuws te melden? Neen, uiteraard niet. Zo mag die versnellingsbak dan wel zijdezacht werken, maar het geluid van de motor geeft daar niet altijd gevolg aan. Onder zware belasting dringt er immers een nogal onaangenaam motorgeluid in de cabine. En nu we het toch over de nadelen hebben: de 12 volt motor van de wagen neemt een flinke hap uit de kofferruimte: 354 liter tegen 422 liter. Op de achterbank blijft alles wel bij het oude, maar daar blonk de Juke met enkel een verbrandingsmotor ook niet echt uit in ruimte.
Waar die wel in uitblonk, was in rijgedrag. De Juke die we al kenden, was een vrij dynamisch karretje en daar is in de hybrideversie geen verandering in gekomen. De wagen stuurt goed in en verandert puik van richting, waardoor het snelheidsgevoel altijd wat hoger ligt. Alleen raden we aan om niet voor de – weliswaar knappe – 19 duimsvelgen te kiezen, omdat die het comfort vrij hard naar beneden halen.
Conclusie
Sneller, zuiniger (5,2 l/100 km tijdens onze test), soepeler,… de nieuwe Nissan Juke Hybrid zet flinke stappen vooruit. Ook technologisch, want de e-pedal technologie (waarbij je bijna single pedal kan rijden), maakt zijn intrede bij de kleine crossover. Enkel in de koffer voel je de overstap naar de hybride aandrijflijn. En in je portefeuille, want je legt zo’n 2.500 euro op ten opzichte van een vergelijkbaar uitgeruste Juke met enkel verbrandingsmotor. Maar dat lijkt ons wel billijk voor meer prestaties en minder verbruik. Een zwarte band haal je immers niet gratis.
Kijk je liever naar autotesten dan ze te lezen? Van elke EV die we testen, maken we een video. Je kan ze allemaal bekijken in dit overzicht!
Foto’s Nissan Juke
