Vanmiddag werd het 300 pagina’s tellende Vlaams regeerakkoord gepubliceerd. Met daarin ook enkele passage’s over de (bedrijfs)wagen en mobiliteit. Wij sommen de belangrijkste conclusies op:
Combimobiliteit
Dat lijkt het sleutelwoord in de regeerverklaring. Verplaatsingen met duurzame modi (te voet, per (e-)step, (e-)fiets of speedpedelec, eigen of via deelsystemen, en met collectief vervoer of taxi moet voor heel Vlaanderen toenemen tot minstens 40% bij het woon-werkverkeer en het woon-schoolverkeer. En hiervoor zet de nieuwe Vlaamse regering dus in op combimobiliteit.
Die combimobiliteit moet burgers en bedrijven in staat stellen om vlot te schakelen tussen verschillende vervoersmiddelen en de reistijd te verminderen. Stabiele investeringen in het onderhoud en gerichte investeringen in de uitbouw van capaciteit en service van de verschillende netwerken zijn noodzakelijk.
Mobipunten
Hiervoor zet de regering enerzijds in op zogenaamde mobipunten. Een mobipunt is een herkenbare plek met een aanbod aan diverse, op elkaar afgestemde vervoermogelijkheden, bij voorkeur aangevuld met extra diensten en ruimtelijk optimaal georganiseerd, met als doel de combimobiliteit te faciliteren. Elk knooppunt van vervoermogelijkheden, nabij voldoende vervoerpotentieel, komt in aanmerking als mobipunt.
De knooppunten worden hiërarchisch opgedeeld naargelang hun potentieel, met steeds een minimaal vereiste basisinrichting. Op termijn is het de ambitie is om elk multimodaal knooppunt in Vlaanderen herkenbaar te maken als mobipunt, waarbij het voor de reiziger eenvoudig leesbaar is welke mobiliteitsdiensten zoals veilige fietsstallingen, deelfietsen, deelwagens en andere deelsystemen, een halte openbaar vervoer, parkeerruimte, elektrische laadpalen… worden aangeboden.
De doelstelling is te komen tot een uniform en herkenbaar netwerk van mobipunten, ondersteund door online informatie (website en app), zichtbaar in het straatbeeld (herkenbaar, gebruiksvriendelijk, toegankelijk), waarbij (real time) gebruikersinformatie geboden wordt aan de reiziger. Voor de financiering van de mobipunten, wil de Regering het Fonds Stationsomgevingen hervormen tot een Combimobiliteitsfonds.
Fiets
Maar er wordt ook in de fiets geïnvesteerd. In 2019 voorziet de Vlaamse regering een budget 150 miljoen euro, dat nadien een groeipad naar 300 miljoen euro volgt. De regering wil daarbij fietsgebruik voor het woon-werkverkeer stimuleren. De focus ligt niet alleen op het verbeteren van de bestaande infrastructuur, maar ook op het wegwerken van de onveilige, ontbrekende, en oncomfortabele schakels in het fietsnetwerk.
Openbaar vervoer
Ook het openbaar vervoer zal zijn rol blijven spelen. De Lijn mag dan wel concurrentie krijgen van een private speler in één vervoersregio (meer info kan je hier lezen), toch wil Vlaanderen werken aan een basisbereikbaarheid voor alle uithoeken van het gewest om zo de alternatieven voor de wagen echt aantrekkelijk te maken. Vandaag duurt een pendeltocht via het OV immers vaak een pak langer dan met de wagen.
De Vlaamse regering omschrijft die basisbereikbaarheid als volgt:
“We operationaliseren het decreet betreffende de basisbereikbaarheid. Hierbij wordt ingezet op elke vervoerslaag (spoorweg, kern- en aanvullend net en vervoer op maat) en de overstapmogelijkheden tussen deze lagen. We versnellen de modal shift met een budgettair groeipad: extra investeringen gecombineerd met toenemende exploitatiemiddelen moeten leiden tot hoog kwalitatief (extra) aanbod. We maken de alternatieven voor de wagen aantrekkelijker door te investeren in hun veiligheid, snelheid en comfort.“
Daarbij is het de ambitie om MaaS (Mobility as a Service) te intergreren in het aanbod van De Lijn. Een eerste uiting daarvan is alvast de integratie van het Blue Bike deelfietsenaanbod in het abonnement van De Lijn.
En wat dan met de (bedrijfs)wagen?
In de combimobiliteit die de regeringspartners voor Vlaanderen plannen, is uiteraard nog een plaats weggelegd voor de wagen. De regering plant immers nog een aantal investeringen in de weginfrastructuur, vooral op de ringwegen rond Brussel en Antwerpen, maar ook bijvoorbeeld op de A12.
Toch zal de fiscaliteit voor de auto in Vlaanderen er anders uitzien, en dus ook voor Vlaamse bedrijven die hun firmawagens kopen. Wat in de startnota van Bart De Wever stond, wordt immers bewaarheid: in 2021 schakelt Vlaanderen over op de strengere WLTP-uitstoottest voor de berekening van de fiscaliteit. Toch zou dit de algemene belastingdruk niet verhogen, lezen we in het regeerakkoord: “Meer vervuilende wagens worden duurder, milieuvriendelijkere wagens goedkoper.”
Tot slot lezen we in het regeerakkoord ook een paragraaf over de bedrijfswagen: ” Er wordt ingezet op een verdere vergroening van het bestaande wagenpark. Vanaf 2030 zijn alle nieuw verkochte personenwagens koolstofarm, waarvan minstens de helft emissievrij. In overleg met de federale overheid en de andere gewesten onderzoeken we hoe we de bedrijfswagens versneld kunnen vergroenen. Het verminderen van de CO2-uitstoot van de mobiliteit is hierbij het ultieme doel en niet het stimuleren van een bepaalde technologie. Dit betekent dat alle technologieën en brandstoffen die bijdragen aan een koolstofarmere mobiliteit een plaats kunnen hebben in Vlaanderen.”
Wij lezen alvast tussen de lijnen dat de focus niet enkel op elektrificatie zal liggen, maar elke technologie zijn plaats heeft, op voorwaarde dat hij een vermindering van de CO2-uitstoot tot gevolg heeft.
In de marge
Tot slot noteren we nog een aantal maatregelen inzake mobiliteit in het regeerakkoord:
- De Vlaamse regering wil werk maken van een uniform kader voor steden en gemeenten die kiezen voor een lage emissiezone (LEZ). Voor old-timers wordt een definitieve en uniforme oplossing gezocht.
- Vanaf 2021 koopt Vlaanderen geen wagens met enkel een klassieke verbrandingsmotor meer aan.
- Vlaanderen wil emissievrije distributie stimuleren, zodat vanaf 2025 in de stadskernen emissieloos gereden wordt voor belevering.
