Subaru is altijd een nichemerk geweest dat de dingen op haar manier deed. Toch kan ook het Japanse merk niet ontsnappen aan de elektrificatiegolf. Voor haar eerste EV werkten de Japanners samen met Toyota. Toch blijft het merk – naar aloude traditie – gelukkig hier ook haar eigen goesting doen.
De Solterra is dus het broertje van de Toyota bZ4X. Toch is de Solterra geen Toyota met een andere badge. Beide partijen werkten immers samen aan de wagen, waarbij elke constructeur zijn eigen sterke punten uitspeelde. Toyota is bijvoorbeeld verantwoordelijk voor de elektrische aandrijving, terwijl Subaru voor de vierwielaandrijving en de veiligheidssystemen zorgde.
Ook visueel zijn er een aantal – weliswaar kleine – verschillen. De Subaru krijgt licht ander bumperwerk dan zijn tweelingbroer bij Toyota en ook de lichtsignatuur is anders. Binnenin is de Subaru dan weer de enige van de twee met flippers achter het stuur die dienen om de kracht van het regeneratief remmen aan te passen, waarover later meer. Het interieur zelf laat een mooie kwaliteitsindruk na, met puik materiaalgebruik, een prima zicht dankzij de smalle A-stijlen en brede voorruit en veel ruimte door de lange wielbasis.
Het gladste oppervlak ter wereld
Ook uniek aan Subaru is dat het merk dat zijn strepen verdiende in het rallywereldje enkel de versie met vierwielaandrijving aanbiedt (218 pk), daar waar de Toyota ook als voorwielaandrijver besteld kan worden (204 pk). Het was dan ook in functie van die vierwielaandrijving dat we een paar opdrachten kregen in het testcentrum van Aldenhoven, niet ver van Aken.
Vertrekken op een natte helling, remmen en weer vertrekken op wat ondergetekende als het gladste oppervlak ter wereld ervaarde, rijden op ruwe, hobbelige wegen, de Subaru deed het allemaal zonder morren. Ook op het bochtige behendigheidsparcours is de vierwielaandrijving een mooie plus, die de Solterra behendiger maakt dan je van zijn leeggewicht van dik 2 ton zou afleiden, al kun je hem natuurlijk moeilijk een notoire bochtenpikker noemen. Enige tegenvaller is het regeneratief remmen. “Bijna single pedal driving” noemden de Japanners het, maar in de praktijk vertraagde de Solterra eigenlijk nauwelijks, zelfs in de zwaarste modus.
De Solterra is met andere woorden een goede gezinswagen, die voor het eerst in de geschiedenis van het merk ook mag mikken op een fleetcliënteel. Als EV doet de Solterra het immers behoorlijk. Standaard laden aan 6,6 kW is nog wat magertjes, maar snelladen aan 150 kW is dan weer bovengemiddeld. Net als zijn autonomie, een nog te homologeren 450 km. Al heeft de Subaru daar wel een batterij van 71,1 kWh voor nodig, waardoor de aanschafprijs best hoog ligt (ongeveer 55.000 euro). Een instapper met een kleinere batterij dringt zich met andere woorden op. Of juist niet natuurlijk, want net dat eigenwijze zorgde ervoor dat Subaru zo’n trouw koperspubliek heeft opgebouwd.
Foto’s Subaru Solterra
