Waterstof is nog niet doorgebroken, maar daar komt verandering in als het aan de Toyota Mirai ligt. Voor zijn tweede generatie werd het model grondig onder handen genomen en wij mochten ermee op pad!
De nieuwste generatie Mirai is een ranke, strakke berline geworden. Knappe looks die ons al op het autosalon van Tokio van 2019 wisten te verleiden en die de intenties van deze waterstofwagen duidelijk maken: de Mirai wil niet enkel de mensen overtuigen die bezig zijn met ecologie of cijfertjes, dit moet een echte rijderswagen zijn.
Achter het stuur is de verbetering alvast merkbaar. De Mirai ligt goed in de bochten dank zijn lage zwaartepunt en de achterwielaandrijving zorgt voor een leuke wegligging. Maar die echte ‘push’ van elektrische wagens eens je op het gaspedaal trapt, blijft in de waterstofwagen spijtig genoeg achterwege.
De auto die de lucht zuivert
Nu we het toch over de motor hebben: die wordt aangedreven door een accu, die zelf verbonden is met een brandstofcel die de onder de vloer opgeslagen zuurstof en waterstof met elkaar in contact brengt. Deze chemische reactie, hydrolyse, produceert elektriciteit, en geeft alleen water vrij (in de Mirai zo’n 7 liter waterdamp per 100 km). De wagen rijdt met andere woorden elektrisch, maar hij moet niet opgeladen worden. Waterstof tank je zoals benzine, in een vijftal minuten. Het enige probleem: het aantal waterstofstations in België is momenteel op één hand te tellen.
De Mirai beweert de wagen te zijn die de lucht zuivert. Dat doet hij dankzij een filter die is verwerkt in de luchtinlaat. Terwijl lucht in het voertuig wordt gezogen om de brandstofcel te voeden, vangt een elektrische lading kleine deeltjes van verontreinigende stoffen op, waaronder zwaveldioxide (SO2), stikstofoxiden (NOx) en PM 2,5-deeltjes.
Het systeem verwijdert 90 tot 100 procent van deze deeltjes met een diameter tussen 0 en 2,5 micron (een duizendste deel van een millimeter) uit de lucht wanneer deze in het brandstofcelsysteem terechtkomen. Aan de uitlaat komt deze gezuiverde zuurstof er weer uit, enkel vergezeld door het enige bijproduct van hydrolyse: water(damp). Natuurlijk moeten die filters eens gezuiverd worden, maar dat staat niet in verhouding tot wat zij uit de lucht halen.
Conclusie
Een knappe wagen die zijn ecologische ambities waarmaakt en bovendien in slechts 5 minuten volgetankt is. Indien het aantal waterstofstations toeneemt, heeft Toyota een mooi product in handen. Zeker omdat zijn prijskaartje dan kan zakken door de grotere vraag. Toch moeten we niet blind zijn voor de tekortkomingen van de wagen. Hoofd- en kofferruimte zijn beperkt en het intofainmentsysteem is grafisch niet het sterkste wat je vandaag op de markt kan vinden. Al zal jij daar niet om malen wanneer je die stekkerwagens in de laadpaalfile ziet staan.
